KABIT..

Kapag sinabi mong kabit..anu ang unang papasok sa utak mo?... malamang negatibo agad ang naiisip mo sa kanila..mga naninira ng buhay ng may buhay..kontrabida..epal sa eksena..magnanakaw..nakikihati..mukhang pera..blah..blah..blah…ang pagiging kabit ay hindi lang nangyayari sa pag-agaw ng asawa ng may asawa..lahat ng bagay na inaari mo kahit pagmamay-ari na ito ng iba..pangangabit ang tawag dun…o di kaya..pagnanakaw..meron akong kaibigan.may boypren sya..at ang boypren nya ay may gelpren pang iba..in short..dalawa sila..yung isa hindi nya alam na may iba yung lalaki..at “sya”(ung kaibigan ko) yung ibang un..samantalang yung kaibigan ko,simula palang..alam na nyang may gelpren na si Greg..ayun..(labo noh?)..minsan dinalaw ko sya sa pinagtratrabahuan nyang grocery store..unang beses ko palang gumawi sa lugar nila..napag alaman ko na dun din nagtratrabaho ung boypren nya at yung gelpren ng boypren nya(kamot sa ulo…) ayon ang gulo ng buhay nila…….pero nakita ko sa mga mata ng kaibigan ko kung gaano nya kamahal si Greg..ako ang nasasaktan para sa kanya habang nakikita naming may kasamang iba ang boypren nya..nakita ko ang pag-iwas ng tingin nya..sinabi ko sa kanya kung pano sya nakakatiis ng ganun....sabi nya ”ok lang, mamayang gabi..ako naman ang kasama nya.. pagkatapos ngumiti sya ng mapait..sinabi din nya na bago nya pinasok ang sitwasyong yon, pinaghandaan na nya itong maigi…sabi nya masasanay din sya ng ganun..sabi ko naman..meron bang taong sanay ng masaktan? Anu sya masokista?...pero hindi ko naman sya masisisi eh..tinamaan talaga sya..oo..may kasalanan sya..pero sinunod lang naman nya ang puso nya…hindi naman sa umaayon ako sa pagiging kabit nya..minsan kasi tayo..pag nalaman nating isang kabit si ganito..o si ganun..ang sama agad ng tingin natin sa kanila..hinuhusgaan natin ang buong pagkatao nila..hindi na sila nabibigyan ng pagkakataon para magpaliwanag ng sarili nila..pero sa kabilang banda…sila ang labis na nasasaktan..dahil simula palang..alam nila na hindi nila pagmamay ari at hinding hindi magiging kanila ang taong minahal nila ng lubusan..kaya nakukuntento nalang sila sa kakarampot na pagtingin na natatanggap nila tapos,,sila pa ang lumalabas na masama sa tingin ng ibang tao...hindi nila sinasadya na sa maling tao sila nagmahal...hindi din nila ginusto na makihati lamang..sinu ba naman satin ang may gusto na may kahati sa pagmamahal ng isang tao..diba wala?..pero dahil sa ganung sitwasyon sila napunta..kahit kakarampot na espasyo sa puso ng taong mahal nila ..ay solb na sila…ang pagmamahal naman kasi..pag dumating hindi mo na kayang pigilan..kahit sinong Poncio Pilato pa yun..kung mahuhulog ka sa kanya..wala kang magagawa…minsan kasi nasa sa iyo na yun..kung kaya mong magsakripisyo para sa taong yun kahit masaktan ka pa ay ayos lang.. walang karapatan ang ibang tao na pakialaman ang buhay mo..wala silang magagawa kahit anu pa mang gusto mong gawin..buhay mo yan..kaw ang may control dyan..pero sa usapang pag ibig..mahirap kontrolin ang puso…kung sa kanya tumibok..kahit ilang milyong babae pa ang nasa buhay nito..wala kang magagawa..mahal mo na kasi sya..at hindi ka na makakatakas dun…nasayo ang desisyon kung pipiliin mong maging tama..o maging mali pero masaya..kahit tanghalin kapang “Pambansang Kabit”..basta sa huli..siguraduhin mong panalo ka..alam mo naman siguro ang pagkakaiba ng pagiging tanga at pagiging masaya..walang masayang tanga…baliw lang ang mga taong yun.. pero wag mo lang kakalimutan na tao ka rin..napapagod..nasasaktan..alam mo kung kelan ka magpapatuloy..at kung kelan ka susuko..ikaw naman ang may hawak ng buhay mo e..kung pipiliin mong maging kabit..go!..walang pakialamanan..basta siguraduhin mo sa huli na buo ka parin..mahirap ng mawasak..hanggang sa magkapirapiraso ang buhay mo..pagdating nun..mahirap ng bumuo ulit ng bagong ikaw….it’s a matter of choice ..sabi nga nila…..